Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
poręczyciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «ten, kto poręczył za kogoś; gwarant, żyrant» … Słownik języka polskiego
awalista — m odm. jak ż IV, CMs. awalistaiście; lm M. awalistaiści, DB. awalistatów «osoba podpisująca awal, poręczyciel weksla lub czeku» … Słownik języka polskiego
gwarant — m IV, DB. a, Ms. gwarantncie, lm M. gwarantnci, DB. ów «ten, kto daje gwarancję; poręczyciel» Być gwarantem umowy. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
poręczycielka — ż III, CMs. poręczycielkalce; lm D. poręczycielkalek forma ż. od poręczyciel … Słownik języka polskiego
żyrant — m IV, DB. a, Ms. żyrantncie; lm M. żyrantnci, DB. ów «ten, kto poręczył za kogoś spłatę sumy wekslowej; poręczyciel, gwarant» Być czyimś żyrantem. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
żyrant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. żyrantncie; lm M. żyrantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba poręczająca za kogoś spłatę sumy wekslowej; poręczyciel, gwarant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żyrant weksla. Być czyimś żyrantem. <wł.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
